چراغی که به مسجد رواست، به خانه حرام است!

آیتالله محمدحسن اختری، دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت، مهرماه ١٣٩۶: برای مسلمانان یمن و میانمار ٣٠٠ میلیون دلار دارو و امداد های پزشکی فرستادیم و ١٠٠ خانه ساختیم. در میانمار بیمارستان صحرایی احداث میکنیم.
وی در آبانماه ١٣٩۶: ایران یک بیمارستان ۵٠ تختخوابی و با هزینه ۴ میلیون دلار در اوگاندا ساخت و با حضور محمدجواد ظریف افتتاح شد.
این در صورتی است که کمی این طرف تر در آذرماه ١٣٩۶ رییس اداره سرطان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی میگوید که مهمترین مشکل درمان سرطان در ایران کمبود امکانات است و سالانه بیش از ١٠٠ هزار مورد ابتلای جدید به سرطان در کشور ثبت میشود. رتبهی جهانی ایران در زمینهی بهداشت نود و سوم است. سالیانه ۶٠ هزار نفر از ایرانیان قربانی استفاده از تجهیزات پزشکی غیراستاندارد در بیمارستانها میشوند. وزیر بهداشت میگوید: هزینه سرسامآور درمان هر سال هفت درصد از جمعیت ایران را به زیر خط فقر میبرد.
البته چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است، اما بیاییم و این جمله را نقد کنیم و با توجه به آمار زیر بگوییم که سیره اهل بیت (ع) ابتدا انفاق به نیازمندان بود. سال ٩۶ حدود ١۶ درصد از جمعیت ایران در فقر مطلق به سر میبردند و در پایان سال ٩٧ این میزان به حدود ٢٣ الی ۴٠ رسیده است. درحالیکه حدود ۵٠ میلیون نفر از جمعیت ٨٠ میلیونی ایران زیر خط فقر هستند.
بسیاری از ملتها و کشورها از ثروت و خوان گسترده ایران بهرهمند هستند ولی ایرانیها همچنان باید با محرومیت دست و پنجه نرم کنند. افزایش بیکاری و تورم همراه با مشکلات مختلفی که در زمینههای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و معیشتی وجود دارد و سبب فقیرتر شدن جامعه گردیده یکی از دلایل بذل و بخششهای بیحاصلی است که در این سالها تحت عناوین مختلف صورت گرفتهاست. البته اقدامات بشردوستانه و یا کمک به دیگران را نمیتوان نفی کرد اما این کمکها باید در شرایطی صورت بگیرد که دستاوردهایی نیز در پی داشته باشد ولی به نظر میرسد آنچه در غالب این کمکها و اقدامات صورت میگیرد فاقد دستاورد بوده و بازتاب مثبتی در جامعه ندارد.
ایران کشوری است ثروتمند، دارای ثروتی خدادادی و لایزالی که قادر به استفاده و بهرهبرداری مطلوب از آن نیست، زیرا اگر این امر محقق میشد فقر و بیکاری وحشتناکی که امروزه گریبان کشور را گرفته هیچگاه بوجود نمیآمد. این وضعیت مغایر عدالتخواهی و تقسیم عادلانه ثروت است که در بخش مذهبی و اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است.
موارد مذکور جز از برای آگاهی همراهان نیست و اگر در نقطه نظرات تفاوتی وجود دارد بر مبنای تفاوت در دیدگاه هاست و قضاوت دربارهی نوشته برعهدهی خواننده محترم میباشد.